Wat wogen die laatste loodjes zwaar hè? Wat was het vaak vroeg op, direct na school naar huis om te leren, ’s avonds nog eens de boeken in en (veel te) laat slapen, door gemaal en gepieker. En dan niet te vergeten dat gezeur van je ouders.. Je kón zowat niet meer. Maar… je hebt het gered man. En wat zijn wij apetrots op jou! Je bent over naar de examenklas. Net vijftien geworden, zo dwars als een ui, puberhormonen gíerend door je lijf en anti-leerboeken en alles wat met school te maken heeft, maar het is je gelukt. Weliswaar met de hakken over de sloot, want een paar maanden geleden stond je twaalf tekortpunten, een maand geleden nog acht, een week terug zes en nét met dat ene herkansinkje voor maatschappijleer stonden er vijf tekortpunten op je eindlijst en dan kom je, zoals ze dat op het Kaj Munk College noemen, in het ‘bespreekgebied’. Alle leerkrachten hebben zich, in een ruim uur-durende vergadering, gebogen over jou en vooral over jouw gedrag. Rector, mentor, ambulant begeleidster, zorg coördinator, de hele mikmak was opgetrommeld om jou eventueel nog een kans te geven. En die kans kreeg je. Zelfs uit naam van die strenge rector die jij zo aardig vindt.. uhh of niet? Tijdens het gesprek met elkaar rond de tafel in het kantoortje waar we wel vaker zaten dit jaar, kwam het verlossende woord, na een inleiding die wat mij betreft wel wat korter mocht (pffff gaat ie nou over of niet??) Je had je speciaal voor de gelegenheid netjes gekleed met als finishing touch een rood-zwart geblokt strikje. Hoe kwam je dáár nou weer aan? Nou ja, je zei dat je hem om had om indruk te maken. Dress to impress.. Zal het daar dan aan gelegen hebben? Alle beetjes hebben wellicht geholpen, maar vooral jouw inzet is iets waar je trots op kan zijn. Het is natuurlijk de bedoeling dat je die spirit van de laatste weken opnieuw gaat gebruiken als je in mavo 4 komt in september. Meteen vol aan de bak, kerel. Geen gelanterfant meer, niet meer zo vaak chillen en zéker niet net doen of je de leerstof al onder de knie hebt. Er moet gewerkt worden. En om het nu wat gezelliger te houden in huize Gommans gaan je pa en ik je daarbij helpen. Het gaat goedkomen. Wij fixen dat met z’n drietjes. Hebben wel voor hetere vuren gestaan toch? Huppekeeee! Maar voor het zover is; je hebt nu vakantie!! Lekker uitslapen, hangen, chillen, skaten, stukkie rijden naar Itali�, daar feestje bouwen, smikkelen van hammetjes, pizza’s en pasta, muziek luisteren, zwemmen, drankje drinken (slokje limoncello wellicht? Of ben ik dan weer een ontaarde moeder..) Kortom, we gaan een te gekke zomer tegemoet. Ik ben blij dat dit jaar erop zit, want het was voor jou dan misschien een hele bevalling die school, vlak je vader en mij niet uit. Wij lagen er ook regelmatig door overhoop. Goed, de kwelling is voorbij, wij moeten nu nog even wat centjes verdienen, maar zijn ook wel toe aan die weekjes zomervakantie, kan ik je melden. Gefeliciteerd, lieve zoon, geniet nu maar van je rust. Je hebt het verdiend!