Het nadeel van vakantie is altijd de terugkeer. Grote stapels wasgoed liggen momenteel in mijn gezichtsveld, bergen post waar ik doorheen moet worstelen en daarbij heb ik een weemoedig gevoel. (Ook hadden we een fijne vliegenplaag, omdat de prullenbak toch niet helemaal leeg was, maar dat is inmiddels opgelost. Deuren open en vliegen maar!) Maanden leef je naar die paar weekjes toe en als sneeuw voor de zon is verdwenen. Omgevlogen! Gaat de tijd dan écht sneller naarmate je ouder wordt? Nee, mijn zoon kijkt net zo beteuterd als ik en hij is pas dertien.. Het was weer een geweldige zomervakantie. Heerlijk met de auto bijna zeventienhonderd kilometerjtes verderop. En met gemak hoor. Wij vinden autorijden alle drie een feestje. Aircootje aan, muziekje erbij. Soms hardrock, soms house en soms rustige ballads. En als we het zat zijn gaan we van de snelweg, zoeken we een leuk hotelletje en nemen het er van. Eerste stop op de heenweg was na de Fernpass in Oostenrijk, tweede ergens in Italië in de middle of nowhere en vervolgens twee weken in ‘De Zoete Vallei’ in le Marche, waar we het, in één woord, weer héérlijk hebben gehad: Lieve mensen, lekker eten, wijntje erbij tegen de ergste dorst, stranddagen, bbq-avonden, goede gesprekken, zwembad (alwaar ik steevast mijn bommetje in doe. Nergens anders!), loungetaferelen, uitgebreide lunches aan zee, lieflijke dorpjes bezoeken, nog meer smikkelwerk.. tja, nog een nadeel van de terugkeer is de weegschaal die mijns inziens geheel in de war is. Zo dacht mijn man er trouwens ook over hoor, dus ik ben bang dat het tóch aan ons ligt. Zwaar aan de bootcamp, gezond eten en de wijn voorlopig laten staan is de remedie. ‘Komt wel goed schatje’, zeggen we positief tegen elkaar. En; ‘nu heb je nóg meer om van te houden’. Dooddoeners, ik weet het, maar we blijven lachen, want weten hoe het zover gekomen is. Dat Italiaanse eten is ook zo verrekte lekker. Heb je wel eens tortellini funghi porcini gegeten? Nou dan weet je waar we het over hebben. Ach, en die hammetjes, kaasjes, worstjes en pizza’s zijn ook zoveel verfijnder dan bij ons. Oostenrijk komt dan weer met de niet te versmaden Wiener Schitzels en overal smaakt die witte wijn zo lekker. Goed, het is voorbij. We gaan weer in het gareel. Eerst even de boekhouding bijwerken, alle mailberichten wegwerken en kom dan maar op met de schrijfopdrachtjes. Ik hoor trouwens dat de wasmachine weer een nieuwe lading kan gebruiken, dus hup an die Arbeit! Zucht..