Terug van een heerlijke reis. Wat zit je dan weer ontzettend snel in het gareel zeg! De wasjes die draaien, boodschappen zijn gedaan, administratie is bijgewerkt, klanten zijn netjes teruggebeld, agenda is weer volgeboekt en eigen potje moeten we weer koken. Dat hebben we namelijk twee weken aan de Griekse keukenprinsen/-prinsessen overgelaten. En dat kunnen ze daar wel! We waren in Kamari op het eiland Santorini. Een geweldig oord om te verblijven. Het hotel was perfect. Het ontbrak ons aan niets. Iedere dag schone handdoekjes en opgemaakte bedden, prachtige uitzichten en strandbedjes voor de deur met badlakens. Pure luxe. We hebben er alle drie van genoten. Ook ons fijne gezelschap waarmee we zijn afgereisd liet zich heerlijk in de watten leggen. Zij hadden er ook ontbijt bijgeboekt en dat was iedere morgen een feestje. Een paar avonden hebben gedanst in een club in de open lucht. Het koelde niet verder af dan een graad of 27, dus je begrijpt dat de welkome airco’s in onze appartementen overuren draaiden. Overdag meer dan 30 graden, maar als je alleen maar stilligt op een bedje is dat helemaal geen probleem. Mijn e-reader die vol stond met afwisselend leesvoer heb ik verslonden als een malle. Ik ben nu in mijn vijfde boek bezig, maar erg veel schot zit er ineens niet meer in. Geen tijd. Vervelend is dat toch. Ik moet daar toch eens een oplossing voor bedenken. Minder tv en wellicht iets minder werken? Alhoewel, die reisjes moeten natuurlijk wel bekostigd worden! We hebben twee verjaardagen gevierd; die van mijn hubbie en die van reisgenoot Iwan, waarbij lekker werd gegeten en (onder veelvuldig Yamas=proost roepend) gedronken. In het midden van de twee weken hebben we een fijne boottocht ondernomen met privé kapitein en dito matroos. Santorini is ooit een cirkelvormig eiland geweest en is door vulkaanuitbarstingen uiteengevallen in meerder eilandjes en over de krater, die zich onder het wateroppervlak bevindt, werd gevaren. Er was op die dag enorm veel wind, dus het werd een spannend tripje, inclusief Griekse hapjes en drankjes (hoeveel ben je aangekomen Miran? hoor ik je denken. Nou, mensen, om precies te zijn honderd gram. Je hebt daar zowat geen honger joh. En dat wijntje zet bij mij geen zoden aan de dijk, dat heb ik wel gemerkt). De boottrip werd afgesloten al kijkende naar een van de mooiste zonsondergangen ter wereld. En dat zijn niet mijn woorden hoor, google het maar eens. Zo prachtig! Voor de zonsopgang heb ik een poging gewaagd, maar helaas dat is niet gelukt. Het zetten van de wekker ging me net iets te ver. Tja, en wat hebben we verder, naast eten, drinken, lezen, hangen op het strand, zwemmen in de zee en liggen aan het zwembad, nog meer gedaan? Nou, mensen kijken, cocktails drinken (oh shit, weer drinken), wandelen (van het ene naar het andere terras), winkeltjes in, kletsen en lachen met onze vakantievriendjes (en dat hebben we gedaan, hè Dar.. Hoe zal het zijn met dat stel dat hun verloren zoon terugzag?) Kortom, vrij weinig. En daar is vakantie voor. Ik hoor dat mijn wasmachine klaar is voor de volgende ronde en vanavond eten we gezonde kost. Ober! Oh nee, de pannen moeten op het vuur. Nu toeleven naar mijn volgende trip eind september. Dat wordt een weekje Benidorm. De zomerkleding en bikini’s kunnen dus nog niet worden opgeruimd. Houden jullie ook zo van zon en vrij zijn? Yamas!