‘Wat doe jij met de kerst?’ deze vraag wordt soms al in oktober gesteld. Ik ben er pas eind november over na gaan denken. Had eerst nog een zonnetje mee te pakken in het altijd behagelijke Benidorm. Een tripje dat ik jaarlijks in het najaar maak richting mijn ouders, oftewel ‘de overwinteraars’. Soms alleen, soms met gezin en de laatste keer met complete familie. Wát een verrassing en wat een plezier. Vakantie is sowieso een van mijn hobby’s, naast uitgaan en vrij zijn. En dat is dus wat ik ga doen deze kerst. Vrij zijn. Alleen maar dingen doen die ik leuk vind. Op kerstavond wordt dat een gitaristen duo bekijken en beluisteren in Alkmaar waar we tevens een overnachting hebben geboekt, zodat we met een klein slokje op zo ons bedje in kunnen rollen en waar ’s morgens een uitgebreid kerstontbijt op ons wacht. ’s Avonds heb ik met mijn gezinnetje afgesproken onder de kerstboom, die de dag nadat Sinterklaas en zijn Pieten waren vertrokken al stond en waar de cadeautjes liggen te wachten om uitgepakt te worden. Op die eerste kerstdag zetten we tevens de bakplaat aan waar we lekker ossenhaas en Wagyu beef op gaan bakken. Mijn paps, die op de vijfentwintigste geboren is en dit jaar de respectabele leeftijd van drieëntachtig mag bereiken moet tot tweede kerstdag wachten op een knuffel en een felicitatiezoen, want mag dan samen met mams aanschuiven aan de kerstdis. Wat dán ter tafel komt is natuurlijk nog een verrassing, maar samen met mijn zoon, die al jarenlang ervaring in een restaurantkeuken opdoet, ben ik reeds een heus meer-gangen-diner aan het voorbereiden. Kerstmis is leuk. Kerstmis is gezellig. Althans dat vínd ik. Lichtjes in de boom en alle kaarsjes dagelijks aan. Dan moet ik natuurlijk niet vergeten om die ’s nachts allemaal uit te blazen. Ik kwam laatst beneden en toen brandde er nog eentje. Gelukkig in een windlicht, maar toch. Niet handig. Ook dat kaarsvet op mijn dressoir is een dingetje, maar oké die rommel (vergeet de naalden niet die de boom al aan het loslaten is) neem ik op de koop toe. Kerstmis is knus. Over de muziek zijn man- en zoonlief het echter nooit eens. Ik wil graag de hele dag door kerstmuziek, zij zijn van heel andere genres. Nou dat is dan vette pech mannen, het is slechts één keer per jaar. Dus kom maar op met “Last Christmas I gave you my heart” en “All I want for Chrismas is yooouuuu!” Wellicht valt jullie met bovenstaand verhaaltje één dingetje op. ‘Waar is die schoonfamilie in dit verhaal?’ Dat zal ik je vertellen. Daar is nooit een probleem over geweest; zij zijn namelijk Jehova’s Getuigen en vieren al die heidense gezelligheid niet. Ideaal. Nooit hoeven kiezen. Positief denken. Daar ben ik van. De ideale kerstgedachte toch? Ik wens iedereen gezellige kerstdagen en een gelukkig, gezond en voorspoedig 2020! De volgende column gaat vast over goede voornemens, maar voorlopig proost ik lekker op het leven. Doeii!