Ruim vier jaar geleden werd ik een van de presentatrices van het radioprogramma De Top 10 van.. op Radio Aalsmeer. Ik heb deze vrijwilligersjob met plezier om de week gedaan, maar de klad kwam erin, dus het werd tijd voor een andere vrijwilligersfunctie. Vorige week was dat zover; eens in de twee weken mag ik in Wereldwinkel Aalsmeer cadeauartikelen, Fairtrade producten, sieraden, door mensen in derdewereldlanden zelfgemaakte spulletjes en álle smaken van de Tony’s Chocolonely repen (en nee.. dat is niet de hoofdreden dat ik voor deze winkel koos!!) aan de man brengen. Het leek me gewoon leuk om eens in een winkel te staan. Om mensen te ontmoeten, een kassa bedienen, weer eens met collega’s te werken. En dan in zo’n leuk winkeltje in de Zijdstraat. Top toch? Al eerder stond ik in een supermarkt, maar dat was in mijn puberteit. Dan scheurde ik zaterdagmorgen (vóór openingstijd, want dat ging vroeger nog zo; de dozen moesten uit het zicht zijn als de supermarkt zijn deuren opende voor publiek en niet zoals tegenwoordig dat je over de dozen struikelt, maar dat terzijde) met mijn zwarte Puch maxi naar De Mik (of heette het toen al Komart?) aan de Aalsmeerderweg. Tegenwoordig is hier de Hoogvliet gevestigd. Anyway, ik mocht vakken vullen en producten prijzen met een ouderwetse prijzentang. Nee, het scannen van barcodes stond nog niet eens in de kinderschoenen! Elk prijsje ging op ieder artikel. Monnikenwerk als je het mij vraagt. Was het ook al snel zat hoor, maar de supermarktmanager kwam net op tijd met de vraag of ik ‘achter de groenteafdeling’ (zelfs met de nieuwe spelling komt daar geen n tussen) wilde komen staan. Hij vond me daar wel geschikt voor. Nou, beter dan kassajuffrouw, vond ik toen. Dus niks ten nadele van kassamedewerksters hoor. Ja, je kunt tegenwoordig niet voorzichtig genoeg zijn. Ik heb zo een horde supermarktpersoneel achter me aan als ik zou roepen dat dat een mindere rol in het supermarktwezen zou betreffen, maar ik vond het dus niks. Niks voor mij in ieder geval. Groentevrouw leek me wel wat. En zo geschiedde. Ik hoefde in ieder geval niet meer voor dag en dauw op mijn brommertje, want mijn begintijd was gewoon om half negen of negen uur. Tot zes. Denk ik. Een vriendinnetje van mij stond ‘achter het vlees’, dus gezelligheid was er. Dat geef ik je op een briefje. Puberlol. Dat wel. Hè Mila?.. Maar nu dus voor het echie in een serieuze winkel. Ik ben vorige week al ingewerkt en scande met gemak de ene na de andere aankoop van vriendelijke klanten. Cadeaus inpakken, dat moet ik nog een beetje leren, maar mijn aardige collega’s helpen me daarbij. Ik vind het dus leuk! 16 en 30 november ben ik opnieuw ingeroosterd, dus als je een passend cadeautje zoekt, lekkere wierook (grootste keuze van Aalsmeer en omstreken) wilt branden, eerlijke koffie en thee wilt drinken, sjaals en gave kettingen wilt passen of natuurlijk gewoon die heerlijke chocoladereep wilt oppeuzelen of weggeven (de Sinterklaasletters zijn er momenteel in overvloed), dan ben je bij mij, dus uiteraard in De Wereldwinkel aan het juiste adres! Tot ziens, in de steeds gezelliger wordende Zijdstraat, in Aalsmeer!