Gut, er zijn zoveel dingen waar ik het over kan hebben; Gele hesjes, okselhaar bij vrouwen (en dan vooral het laten staan daarvan onder het mom van JanuHairy, nee ik heb het niet verzonnen!), de brandwonden van Sjinkie, huwelijkscrisissen van showbizz-koppels, het proces van Wilders, bergen sneeuw in Oostenrijk (als er niks ligt is het ook niet goed), over gezond eten, de vernietigende tabaksindustrie, mijn kat (waar het stúkken beter mee gaat dan een paar maanden terug), het Nashvilleverdrag, het 9%-btw tarief (ook op gezond eten..), een paar lastige klussen (of waren het de klanten?) die Bouwservice Gommans afgelopen jaar helaas had, het aftreden van Jeroen Nobel, de laatste Werkdagborrel, het overlijden van mijn schoonvadertje aan het einde van het jaar, de crematie en de daaropvolgende dienst waar we dit jaar mee startten in de Koninkrijkzaal van Jehova’s Getuigen en die nogal wat verwarring in mijn hoofd bracht, mijn in Canada wonende broer die zijn Nederlandtrip moest cancelen in verband met het niet op tijd binnen zijn van zijn visum, over Netflix-bingewatching (tips nodig? Ik heb er genoeg), de terugloop van Facebook, het geschreeuw op Twitter, mijn puberende zoon (die inmiddels officieel groter is dan ik), het schrappen (en beter plannen) van afspraken in mijn iets te drukke sociale leven, mijn zus (die ik al meer dan dertien jaar mis), mijn nicht (haar dochter) die verhuisd is naar de Rozengracht (ik ben zelfs een beetje jaloers, want hoe gaaf is dat?), mijn neef die voor zichzelf is begonnen en waar ik trots op ben of zal ik schrijven over de linkse politiek met geldverslindende klimaatmaatregelen. Ik geef toe, een chaotische lijst met momentopnamen, waar ik bij het laatste hak-op-de-tak-puntje even stil wil staan. Ik ben namelijk onbewust zelf al begonnen met het verhogen van mijn energierekening. Ik moest bijna zevenhonderdtáchtig euro bijbetalen over afgelopen jaar en dat kwam niet door de verghoging van de overheid, nee, we hadden verkeerd gestookt. Dat zal ik even uitleggen; ik heb kantoor aan huis en aangezien ik nogal een koukleum ben (tussen de opvliegers door, die gelukkig steeds minder frequent worden), hebben we er vorig jaar een thermostaatje bijgekocht. Deze warmteregelaar stond echter dag en nacht te loeien. Ik bespaar jullie de details, maar door deze enorme stupiditeit hebben we bijna dubbel zoveel gas en elektra verbruikt als normaal. En dus zaten we even op de (hete radiator-)blaren. Het bedrag is inmiddels voldaan (ogen dicht, verlies pakken met een snik, en door) en het termijnbedrag heb ik aangepast. Uiteraard heb ik de kamerthermostaat door het raam geflikkerd, nou ja bijna, en ik ben even heel boos op mezelf geworden, maar ik zie het sindsdien als een sport om te gaan besparen. Graadje minder, vaker een vestje aan, korter douchen.. We moeten er per slot van rekening allemaal aan geloven en ach, ik ben gewoon reeds begonnen. Ja, ik ben een positief ingesteld mens en ik wil dit in 2019 graag zo houden. Proost op een mooi jaar!