Een week lang gillende kinderen, stampende discomuziek, bobbobbobbobbobbobbb- en whoep whoep- geluiden, drukte in ons straatje, peperdure attracties, eenarmige bandieten, tien keer schieten voor drie euro vijftig en suikerspinnen zo groot als de romp van mijn zoon. Maar wat hééft ie het naar zijn zin gehad zeg. Het is elk jaar voor hem een feestje en ik begrijp hem daarin zo goed. Vroeger was ik ook niet weg te slaan van het Raadhuisplein als de kermis daar jaarlijks was. Beetje flirten bij de botsauto’s, stoere jongens gadeslaan bij de boksbal, overdreven gillen in de Spin en net doen of ik kotsmisselijk werd. Net alsof ja, want dat ben ik van geen enkele attractie ooit geweest. Sterker nog; ik vind achtbanen nog steeds het leukste wat er is. Ieder jaar ga ik met mijn gezin naar een attractiepark en dan vooral voor de hoogste, vetste en snelste achtbanen die er zijn. Het haalt het kind in mij naar boven en ik kan natuurlijk niet onderdoen voor mijn trappelende mannen. Als zoonlief ook maar één keer zegt; ‘dat durf jij toch niet mam’, dan sta ik al in de rij. De engste die ik ooit heb meegemaakt is De Silver Star in Europapark, Duitsland. Ruim een uur in de rij. En hóóg!! Niet normaal. Je krijgt gewoon het gevoel dat je een vrije val maakt in het begin. Toen wij er waren, bleek het, met zijn drieënzeventig meter, de hoogste achtbaan van Europa te zijn en de snelheid liep op tot honderddertig kilometer per uur. Inmiddels zullen er nog hogere en snellere zijn. Het was in ieder geval het wachten waard. Ik kreeg er een enorme adrenalinekick van en wilde meteen nog een keer! Dat hoge ding op de kermis in de Hornmeer, daar draai ik dan ook mijn hand niet voor om zoals je begrijpt. Toch heb ik hem dit jaar overgeslagen. De kermis was voorbij voordat ik er erg in had. Puberzoon heeft er natuurlijk wel in gezeten, uiteraard zonder te gillen, want dat is natuurlijk niet cool.. De eurodagen stellen overigens nooit zoveel voor, er zitten zoveel uitzonderingen aan. Want wat kon je nu voor een euro doen? Wel, eendjes hengelen en touwtje trekken misschien, maar de échte attracties waren toch duurder hoor. Ja, je kon op die dagen nog eens een extra paar keertjes schieten in de schiettent. Ik geloof dertien keer in plaats van tien. Het mocht de pret niet drukken. Omdat het om de hoek is, heeft mijn kind er bijna dagelijks even rondgeneusd. En wat een prijzen heeft hij gewonnen zeg.. Let op: Een Zippo aansteker op benzine, een illegaal laserlampje, een verboden zakmes, een skelet aan een touwtje, een dribbelend opwind-mini-penisje en last but not least, een gouden hand met opgestoken middelvinger. Nou als dat geen hoofdprijs is dan weet ik het niet meer. Geen idee wat hij er allemaal aan heeft, maar blij dat ie is met zijn onzinnige overwinningen. En ach, daar word ik weer blij van. Wat maakt het uit. Het is tenslotte maar één keer kermis in Aalsmeer. Ik ben overigens wel blij dat ik vanaf vandaag mijn auto gewoon weer voor mijn eigen deur kan parkeren. Dat was wellicht een klein minpuntje. Maar kermisexploitanten, graag tot volgend jaar maar weer. Aankomende meivakantie zoeken wij trouwens met z’n drietjes opnieuw een pretpark op ergens in Europa en zal ik hollen van de ene naar de andere attractie. Een kind van vijfenveertig. Hihi. Ze kennen mij daar toch niet. Whoep whoep!!