Tien kilo aardappels ingeslagen, gehaktballen in laten blikken, eierdozen verstevigd voor onder de stoelen, vleeswaren vacuüm verpakt en drie traytjes bier ingeslagen. Zo, we kunnen! Maar nee, dit is niet mijn manier van inpakken voor de zomervakantie. Ik heb wellicht ooit een pak vlokken meegepakt uit de voorraadkast en het peper en zoutvaatje (want van die ‘handige’ kruidenpotjes gaat de boel altijd door elkaar), maar verder zie ik daar wel waar het schip strand. In Italië máken ze Nutella, dus die voordeelpot hoeft zeker niet mee, in Frankrijk zijn de lekkerste wijntjes te proeven en in Spanje wachten de tapas op mij en mijn gezin. Dát land is namelijk dit keer de bestemming van onze reis. We slapen de eerste twee dagen in een chateau in la douce France, vervolgens heb ik een knusse boerderij geboekt aan de voet van de Pyreneeën in Noord Spanje en dán zitten we nog prinsheerlijk een week met vriendjes in een villa mét zwembad. Pure luxe joh en geen ingeblikte bal gehakt kan op tegen het lekkerste vlees dat we daar op de barbecue gaan gooien. Van huis uit ben ik een campingbezoekster, want vroeger ging ik altijd kamperen met mijn ouders, broer en zus. Mijn moeder had eenentwintig verschillende zakjes Knorr soep mee voor iedere dag als voorafje (dat ze serveerde in vrolijk gekleurde plastic soepkommen) en om de beurt mochten wij de smaak van het toetje kiezen. Werd het karamel, framboos of vanille? Jawel, de Saroma aanmaakpakjes gingen ook mee. Maar voor het hoofdgerecht moesten we afwachten wat er in het gastland op het menu stond. En alles was prima te eten. Ik heb in Italië voor het eerst Mortedella gegeten (nu te koop op iedere versafdeling van supermarkten in Nederland), in Spanje proefde ik de allerlekkerste zelfgemaakte allioli toen het hier nog niet bekend was en ik at de meest uiteenlopende kazen als dessert in Frankrijk. Ik vind dat je van jongs af aan alles moet leren eten en drinken in het Buitenland. Toen mijn zoon dan ook vroeg: ‘Mam, mag ik een six pack Red Bull meenemen op vakantie?’ had ik meteen zoiets van; daar gáát mijn opvoeding. En ik twijfel nog steeds. Alles is daar toch te koop? En misschien wel lekkerder. Ánders wellicht, maar toch.. Ik moet ook niet doorslaan en ik hoor mensen denken; Red Bull? Dat is toch dat ongelofelijk slechte goedje dat ze willen verbieden voor kinderen? Juist, dat! (daar gáát mijn opvoeding zei ik al). Maar hé, het is vakantie en dan nemen wij ook veel vaker versnaperingen die we hier doordeweeks bewust laten staan. Wat is vakantie toch een heerlijk vooruitzicht. De voorpret is al flink aanwezig, maar we moeten nog even zwoegen. Oh, en hubbie gaat ook nog een weekendje los op de Zwarte Cross. Misschien moet ie daar die drie traytjes bier maar mee naartoe slepen. Ik wacht wel op dat Franse Chardonnay’tje of die Spaanse Verdejo, inclusief bijpassende tapas. Geduld is een schone zaak. Over geduld gesproken: Volgend jaar om deze tijd zijn wij waarschijnlijk naarstig op zoek naar een oppas voor onze nieuwe gezins-aanwinst die we na de zomervakantie in de armen mogen sluiten. Een ondeugend katertje zit nu nog veilig bij mamapoes en er wordt heel goed voor hem gezorgd, maar als we terug zijn dan zijn we klaar voor Gizmo, ons huisdier. Een volgende column zal dan ook zeker gaan over kattenkwaad. En in dit geval een keer niet van mij of mijn zoon.. Ik wens iedereen een mooie zomer toe!