De kerstborrels vliegen mij om de oren. Gezelligheid. Ik hou d’r van. En helemaal nu mijn, net door de dermatoloog van het AVL verwijderde, vlek een ‘gewone’ moedervlek blijkt te zijn. Ieder jaar sta ik onder controle zoals jullie weten en ieder jaar is dat na de zomer. Dus als er dan iets mis is dan hoor ik de uitslag pas in december. Lastig. Drie jaar op rij moest er iets weg. Inmiddels zijn er zelfs in totaal negen ‘onrustige plekken’ verwijderd, waarvan vorig jaar de rottigste; een Sampus, zusje van een Melanoom. Ik zou bijna een volleerd assistent van de dermatoloog kunnen worden, maar nee, aan de slag in het Antony van Leeuwenhoek kankerziekenhuis staat niet bovenaan mijn ambitielijst. Laat mij maar stukjes tikken, mensen van divers pluimage interviewen en per kwartaal bij mijn boekhoudklanten de administratieve rompslomp uit handen nemen. Daar ben ik voor gemaakt. In een ziekenhuis of andere zorginstelling werken is wat mij betreft een roeping. Een heel belangrijke roeping! Ik neem daar mijn petje of, in mijn geval mijn net nieuw aangeschafte wintermuts, voor af. Goed, terug naar een luchtiger onderwerp; de kerstborrels. Ik ben daar vorige week mee begonnen. Na de kerstlunch voor ouderen, die in de Beach plaatsvond en waar ik als vrijwilliger bij mocht zijn als hobby-fotograaf, gingen we nog even ‘afbieren’ bij een van de organisatrices. Toen dat voorbij was heb ik hubbie nog even opgezocht in een gezellig etablissement in Aalsmeer en toen we thuis kwamen was zoonlief volop aan het kerstborrelen met vrienden en schoven wij aan. Dan stond woensdag een kerst high-tea op de agenda met familie, maar dit stukje tik ik dinsdag, dus ik ben benieuwd en vrijdag gaan we op de kerst proosten bij kennissen/collega’s. Zondag moet ik dan zelf een kerstetentje in elkaar flansen voor gezellige vrienden die komen eten, maar verder laat ik me verwennen met de kerst. Mijn paps wordt 82 jaar op eerste Kerstdag, dus we gaan dat bij mijn ouders thuis vieren en op tweede kerstdag zitten we ons vol te proppen met heerlijkheden die restaurant OH! voor ons in petto heeft. Dat zit wel snor, want die keukenbrigade kán er wat van. Tja en dan gaan we alweer naar de eindejaarsborrels en –feestjes. Op ‘Laatste Werkdag’ nemen we deel aan deze Aalsmeerse traditie en voor het eerst in mijn leven zal ik Oudejaarsavond niet in huiselijke kring vieren maar in de kroeg. Ook in januari staan er nog diverse nieuwjaarsborrels op het program, maar in februari komt dan eindelijk een maand van bezinning en no-alcohol. Ik kijk er naar uit. Maar eerst Ho, Ho, Hooooo!! Oh, nee geen ho, maar doorrr. Proost op de kerst, veel gezelligheid met elkaar, vier het leven en maak er een mooi 2019 van! X Miran